Οι ασύμμετρες απειλές και η χώρα που γέννησε τη συμμετρία

Συμμετρία

Λέξη ελληνική και σύνθετη από τις λέξεις συν και μέτρο. Θεωρητικώς και πρακτικώς αμετάφραστη σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα, είναι μια από τις μεγαλύτερες κατακτήσεις του ανθρώπινου πνεύματος, που οφείλουμε στους αρχαίους Έλληνες φιλοσόφους και μαθηματικούς. Μεγάλο ρόλο έχει διαδραματίσει στη Γεωμετρία του Ευκλείδη και στα δίπολα της ελληνικής φιλοσοφίας, κυρίως του Ηράκλειτου και του Αριστοτέλη.

Κοινώς, συμμετρία ονομάζουμε την αρμονία που παρατηρείται είτε ανάμεσα στα μέρη που αποτελούν ένα αντικείμενο, είτε ανάμεσα σε διαφορετικά πράγματα και πηγάζει από κανονικές αναλογίες. (Live-pedia)




Ασύμμετρος Απειλή

Ενδιαφέρον ορισμός δίδεται από την Wikipedia στο λήμμα Assymetric Warfare, αλλά λόγω απίστευτης τεμπελιάς αντιγράφω την υπέροχη μετάφραση που έκανε η Εργατική Ως Μέλισσα Θεά Αφροδίτη (ελπίζω να μην κατηγορηθώ για κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας):

"Ο όρος αυτός καθιερώθηκε προκειμένου ν΄ αντιμετωπισθούν σύγχρονες "δυναμικές" δράσης στις οποίες και παρατηρούνται νέες τακτικές και χρήσεις όπλων, πέρα από τα γνωστά καθιερωμένα. Παρά ταύτα για τις ασύμμετρες απειλές (asymmetric threats) και τον ασύμμετρο πόλεμο (asymmetric warfare) δεν υπάρχουν απόλυτα συμφωνημένοι ορισμοί και τούτο προκειμένου οι σχεδιασμοί να προλαμβάνουν πιθανές δράσεις και μέσα. Έτσι ο όρος χρησιμοποιείται επίσης ευρύτατα και από ειδικές αστυνομικές δυνάμεις καταστολής και ιδιαίτερα σε θέματα περισσότερο αποτροπής παρά αντιμετώπισης επαπειλούμενων τρομοκρατικών προσβολών - επιθέσεων.

Γενικά, ασύμμετρος θεωρείται ο πόλεμος που διενεργείται από οργανωμένες μη-συμβατικές ομάδες, βασίζεται στην αναίρεση των κανόνων του δικαίου και του δικαίου του πολέμου, ενώ χρησιμοποιεί κυρίως χαμηλού σχετικά κόστους όπλα και επιχειρησιακή δράση που προκαλεί όμως, δυσανάλογα, μεγάλου (ασύμμετρου) κόστους αποτελέσματα στον υπέρτερο αντίπαλο, τόσο σε ανθρώπινες ζωές και υλικό όσο και σε ψυχολογικό και κοινωνικό κόστος.

Κύριος δε σκοπός του δεν είναι ασφαλώς η αναμέτρηση αλλά η εξασθένιση/κάμψη της αποφασιστικότητας και της αποτελεσματικής χρήσης των συντελεστών ισχύος του υπέρτερου αντιπάλου."

Κοινώς μιλάμε για το γνωστό μας αντάρτικο, μόνο που απ' ότι φαίνεται οι αντάρτες βγήκαν από τις πόλεις και μπήκαν στα δάση.

Ουσιαστικά αυτή είναι η νέα τάση της μόδας στην πολιτική ζωή του τόπου και ξεκίνησε από το χθεσινό υπουργικό συμβούλιο. Το υπέροχο αυτό μοντέλο, το οποίο αναμένεται να φορεθεί ως καθημερινό ένδυμα μέχρι και τις 16 Σεπτεμβρίου, χρησιμεύει και ως "αντιευθυνική" πανοπλία για κυβερνητικά στελέχη και φιλοκυβερνητικά παπαγαλάκια.

Έτσι απλά, χωρίς καμιά άλλη εξήγηση, η πλήρης παράλυση του κρατικού μηχανισμού δικαιολογείται, αφού κάποιοι ανθέλληνες αποφάσισαν να καταστρέψουν τη χώρα.

Τώρα γιατί δεν υπάρχει ευθύνη που κάποιοι τυχάρπαστοι αντάρτες κατάφεραν να αλωνίζουν μέσα σε ένα, υποτίθεται, οργανωμένο κράτος είναι μια απορία που μάλλον δεν θα απαντηθεί από κανέναν...

Η "Γενοκτονία" των Οινοφύτων

Τις τελευταίες μέρες έγινε γνωστό το θέμα της μόλυσνης του ποταμού Ασωπού, έπειτα από πρωτοβουλία του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΙ. Τα δεδομένα της υπόθεσης είναι πολύ απλά. 180 περίπου εταιρίες στην περιοχή επεξεργάζονται βαρέα μέταλλα, τα οποία και διοχετεύουν στον ποταμό, ο οποίος, πλέον, έχει γίνει κόκκινος.

Οι μετρήσεις του Γενικού Χημείου του Κράτους δείχνουν ότι η συγκέντρωση εξασθενούς χρωμίου στο νερό του Ασωπού ξεπερνά τα 50.000 μg/κυβικό μέτρο. Για να γίνει αντιληπτό το τερατώδες αυτού του αριθμού, πρέπει να αναφέρουμε την πιο γνωστή περίπτωση μόλυσνης από εξασθενές χρώμιο, την υπόθεση Χίκνεϊ.

Στο Χίκνεϊ της Νότιας Καλιφόρνιας, μια εταιρία παραγωγής ρεύματος μόλυνε το νερό της περιοχής με εξασθενές χρώμιο. Η ανάλυση που είχε γίνει είχε δείξει συγκέντρωση 22 μg/κυβικό μέτρο. Μιλάμε δηλαδή για συγκέντρωση στον Ασωπό περίπου 2.500 φορές μεγαλύτερη απ' ότι στο Χίκνεϊ.

Αν αναλογιστούμε την "επιδημία" καρκίνου του πνεύμονα που εμφανίστηκε στο Χίκνεϊ και με δεδομένη την διόγκωση του προβλήματος, λόγω της αυξημένης συγκέντρωσης εξασθενούς χρωμίου, μπορούμε άνετα να μιλήσουμε για δολοφονική επίθεση κατά των 30.000 κατοίκων της γύρω περιοχής.

Οι κάτοικοι έχουν ξεσηκωθεί και είναι έτοιμοι για οποιαδήποτε κίνηση χρειαστεί, ενώ στο πλευρό τους προστρέχει η κυρία Έριν Μπρόκοβιτς, γνωστή από την ομώνυμη ταινία (που πραγματευόταν την υπόθεση Χίκνεϊ), η οποία εμφανίζεται διατεθειμένη, αρχικά να προσφύγει στον Ο.Η.Ε. και ακολούθως να μεταβεί στη χώρα μας για να βοηθήσει στις κινητοποιήσεις των κατοίκων.

Περισσότερα για την Έριν Μπρόκοβιτς και τον Ασωπό στα Νέα και το ρεπορτάζ της Εύης Σαλτού

Αναδάσωση τώρα???

Στο blog Υγιεινή Διατροφή, με αφορμή την πυρκαγιά στην Πάρνηθα,δημοσιεύθηκε ένα άρθρο του κου Παύλου Κωνσταντινίδη, ερευνητή του ΕΘ.Ι.Α.ΓΕ, το οποίο ουσιαστικά θέτει το ζήτημα της αναδάσωσης σε άλλη βάση.

Το βασικό μήνυμα του κειμένου είναι ότι τα δάση καίγονται εδώ και χιλιάδες χρόνια και κατα τη διάρκεια αυτών των χρόνων αναγεννιούνται χωρίς την ανθρώπινη παρέμβαση. Το χειρότερο όλων είναι ότι οι προσπάθειες αναδάσωσης, σύμφωνα με τον κο Κωνσταντινίδη, γίνονται με εντελώς λανθασμένο τρόπο, αφού δεν υπάρχει σωστή διαχείρηση των καμένων υλικών και τα φυτά που χρησιμοποιούνται για την αναδάσωση είναι ως επί των πλείστων άσχετα με την χλωρίδα που προϋπήρχε.

Η δική μου, αρχική αντίδραση ήταν αρνητική επί του θέματος και εν πολλοίς συνεχίζει να είναι και θα εξηγήσω παρακάτω γιατί, αλλά η έντονη διαμάχη που δημουργήθηκε με ώθησε να κάνω τη μικρή, δική μου έρευνα επί του θέματος.

Κατ' αρχάς ο κος Κωνσταντινίδης, ουσιαστικά μας λέει ότι η πυρκαγιά είναι κατά κάποιο τρόπο αναγκαία για την επιβίωση των δασών. Η πρώτη αντίδραση σε αυτό μόνο ειρωνική μπορεί να είναι, αλλά με μια προσεκτικότερη μελέτη ανακαλύπτουμε ότι το δάσος στην Πάρνηθα πεθαίνει και αυτό είναι γνωστό από μελέτες του 1987 (απόσπασμα). Οπότε πράγματι η πυρκαγιά σε αυτήν την περίπτωση δρα αναγεννητικά (όχι βέβαια ότι πρέπει να δώσουμε και παράσημο στους εμπρηστές).

Τώρα για το αν πρέπει να γίνεται ανδάσωση ή όχι, όλες οι διεθνείς και εγχώριες μελέτες δείχνουν ότι ο καλύτερος δρόμος είναι η φυσική αναγέννηση του δάσους, η οποία με μια μικρή βοήθεια από τον άνθρωπο μπορεί να έχει ξεκινήσει σε περίπου 5 χρόνια (άρθρο Associated Press για μελέτη καθηγητών στο Oregon).

Πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι η χλωρίδα του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας αποτελείται από 1.100 διαφορετικά είδη και υποείδη (τεράστιος αριθμός αν αναλογιστούμε ότι όλες οι σκανδιναβικές χώρες μαζί έχουν τόσα), εκ των οποίων τα 92 είναι ενδημικά (δηλαδή απαντώνται μόνο στη χώρα μας). Βέβαια τα φυτά που κυριαρχούν είναι δύο, η κεφαλληνιακή ελάτη στα μεγάλα υψόμετρα και η χαλέπιος πεύκη (το γνωστό και ταπεινό πεύκο είναι αυτό) στα μικρότερα. Μελέτες που έχουν γίνει (απόσπασμα) δειχνουν ότι το πεύκο έχει εκπληκτικά μεγάλες δυνατότητες αναγέννησης μετά από φωτιά, λόγω της δομής του κώνου του και της ιδιότητας του να ανοίγει και να εκτοξεύει τους σπόρους όταν έρχεται σε επαφή με μεγάλη θερμότητα.

Ένα, επίσης μεγάλο, πλεονέκτημα της φυσικής αναγέννησης είναι ότι κατά τη διάρκεια της, είναι πολύ πιθανό να μπορέσουν να αναγεννηθούν όλα τα είδη και υποείδη που αποτελούσαν την χλωρίδα του δάσους, αντίθετα με την αναδάσωση όπου ο κίνδυνος κάποια είδη να χαθούν ή να αντικατασταθούν με άλλα άσχετα με το χώρο είναι μεγάλος.

Με λίγα λόγια βρήκαμε την τέλεια λύση για την Πάρνηθα? Αφού πρώτα τονίσω ότι δεν είμαι κανένας ειδικός επί του θέματος (και ούτε έγινα με τη μικρή έρευνα που έκανα) , επιτρέψτε μου να διαφωνήσω. Όποιος έκανε τον κόπο να διαβάσει το άρθρο του Associated Press θα πρόσεξε ότι ένας καθηγητής που πήρε μέρος στην έρευνα στο Oregon λέει: "Όταν ο χρόνος δεν είναι σημαντικός παράγοντας, η φυσική αναγέννηση εμφανίζεται ως μια καλή προσέγγιση για την αναδάσωση".

Το ζήτημα, λοιπόν, είναι ο χρόνος και κυρίως οι επιπτώσεις της καταστροφής στην Πάρνηθα μέσα στο χρόνο για τον άνθρωπο. Ήδη μιλάμε για αύξηση της θερμοκρασίας και για τις πλημμύρες των πρώτων βροχών. Αντέχουν οι κάτοικοι των γύρω περιοχών να περιμένουν 20 χρόνια που θα χρειαστούν για να αναγεννηθεί το δάσος? Οι κάτοικοι της Αττικής, γενικότερα, μπορούν να υπομείνουν τους επερχόμενους καύσωνες?

Όπως προείπα, ειδικός δεν είμαι και λύσεις δεν μπορώ να προτείνω. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι οι επιστήμονες-ερευνητές δασολόγοι θα πρέπει να βρουν έναν τρόπο να επιταχύνουν την αναγέννηση αυτού του δάσους. Αν η φυσική αναγέννηση είναι μονόδρομος, τότε είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχουν μέθοδοι υποβοήθησης αυτής της διαδικάσιας. Αν όχι, τότε αυτό που προέχει είναι η προστασία των ανθρώπων πρωτίστως, και των ζώων δευτερευόντως. Και αυτό δεν το λέω εγώ αλλά επιστήμονες στη δεύτερη ερώτηση εδώ

Παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος

Ένα τραγούδι σε ελεύθερη μετάφραση:

Ω! Έλεος, δείξε έλεος
Τα πράγματα δεν είναι πια όπως ήταν παλιά
Που πήγαν οι γαλάζιοι ουρανοί?
Δηλητήριο είναι ο άνεμος που φυσά από το βορρά, το νότο και την ανατολή

Ω! Έλεος, δείξε έλεος
Τα πράγματα δεν είναι πια όπως ήταν παλιά
Πετρέλαιο πεταμένο στον ωκεανό και
Στις θάλασσες ψάρια γεμάτα υδράργυρο

Ω! Έλεος, δείξε έλεος
Τα πράγματα δεν είναι πια όπως ήταν παλιά
Ραδιενέργεια στη γη και στον ουρανό
Ζώα και πουλιά που ζουν κοντά πεθαίνουν

Ω! Έλεος, δείξε έλεος
Τα πράγματα δεν είναι πια όπως ήταν παλιά
Τι θα γίνει με αυτή την υπερπλήρη γη?
Πόση ακόμα ανθρώπινη κακοποίηση μπορεί να αντέξει?

Είναι τραγικά αστείο ότι από το 1971 που γράφτηκε αυτό το τραγούδι η ανησυχία μας παραμένει η ίδια. Το κακό είναι ότι, αν αυτός ο πλανήτης συνεχίσει να υπάρχει, μετά από 50 χρόνια θα είναι ακόμα επίκαιρο.

Δυστυχώς, αστειότητες σαν αυτή τη σημερινή με τα 10 λεπτά χωρίς ρεύμα δεν πρόκειται να σώσουν την καθημερινή καταστροφή που η Γη δέχεται. Τα στοιχεία της καθημερινής καταστροφής είναι πολλά και υπάρχουν αρκετές οργανώσεις που μπορούν να μας ενημερώσουν.

Αυτά που εμείς μπορούμε να κάνουμε είναι λίγα, αλλά τουλάχιστον μερικές μικρές κινήσεις μπορούν να γίνουν κι από μας. Ας το σκεφτούμε την επόμενη φορά που θα βρεθούμε στη φύση με μια σακούλα σκουπίδια ή όταν θα έχουμε μια τσάντα γεμάτη ανακυκλώσιμα υλικά.

http://www.wwf.gr/index.php?option=com_content&task=view&id=521&Itemid=71