Μια ματιά στο Google μας αποκαλύπτει διάφορες ερμηνείες για αυτήν την περίεργη λέξη. Μια κατά γράμμα μετάφραση μας λέει ότι πρόκειται για ένα "κοντσέρτο επιθυμίας", αφήνοντας διάφορες ρομαντικές παρερμηνείες να μπουν στο μυαλό μας. Μετά μαθαίνουμε ότι πρόκειται για μια ραδιοφωνική εκπομπή με παραγγελίες ακροατών, η οποία ήκμασε κατά την περίοδο του Β' Π.Π. και χρησιμοποιήθηκε από τότε ναζιστικό καθεστώς κυρίως για προπαγανδιστικούς σκοπούς και, τέλος, ανακαλύπτουμε ότι υπήρξε και μια ταινία του 1940 που πραγματεύεται αυτό το θέμα, πάλι για ναζιστικούς προπαγανδιστικούς λόγους.
Παραδόξως, αν αποκλείσεις τις ελληνικές αναφορές στην παράσταση που παίζεται στο
Από Μηχανής Θέατρο, δεν θα βρείς παρά ελάχιστες αναφορές στο θεατρικό έργο που έγραψε το 1972 ο Γερμανός συγγραφέας Φραντς Ξάβιερ Κρετζ και το οποίο μας παρουσιάζει μια ώρα από τη ζωή της Φροιλάιν Ρας, μια μοναχικής, βουτηγμένης στην ρουτίνα μιας μηχανικής καθημερινότητας, σαραντάρας γυναίκας.
Στο θεατρικό έργο του Κρετζ δεν ακούγεται ούτε μια λέξη, εκτός από μια γλυκανάλατη "εκπομπή παραγγελιών" στο ραδιόφωνο της ηρωίδας. Οι μόνοι άλλοι ήχοι είναι αυτοί που παράγονται από τις διάφορες συσκευές της ηρωίδας (ψυγείο, καζανάκι, κουζίνα, κλπ) και, φυσικά και αναπόφευκτα, οι ήχοι των θεατών. Εβδομήντα λεπτά πραγματικού χρόνου (το ρολόι που δεν χάνει λεπτό στο τραπεζάκι του σαλονιού είναι ένα εξαιρετικό εύρημα) σε πλήρη αφασία είναι αρκετά για να μας πείσουν ότι "Η Ζωή δεν είναι μια Εκπομπή Παραγγελιών" (Das Leben ist kein Wunschkonzert, το γερμανικό σύνθημα). Μια εκπομπή παραγγελιών, που μοιάζει να είναι η μόνη διέξοδος της ηρωίδας από την βαθιά σε τέλμα, αλλά και σε πλήρη τάξη, ζωή της, μαζί με μια κουβέρτα που πλέκει και ολοκληρώνει, γεμάτη ικανοποίηση, λίγα λεπτά πριν τελειώσει και το έργο. Το τέλος του έργου έρχεται "φυσιολογικά", όπως και κάθε άλλη πράξη της ηρωίδας. Τα πάντα σε πλήρη αρμονία, "καθαρά" και τακτοποιημένα, καμμιά εκκρεμότητα δεν μένει ανοιχτή.
Το τέλος της παράστασης σε αφήνει με μια αίσθηση πληρότητας. Η Ζωή Χατζηαντωνίου, σκηνοθέτις της παράστασης, διάβασε το έργο ακριβώς όπως έπρεπε, πλην μιας ή δύο επιλογών, δεν υπάρχει ούτε μια περιττή στιγμή, ενώ η Δέσποινα Κούρτη, καταπληκτική δεσποινίς Ρας, αν και η ψιλόλιγνη μορφή της αντιβαίνει λίγο την περιγραφή του συγγραφέα (... 40-45 χρόνων, μελαχρινή, περίπου 1,55 στο ύψος, με καλοδιατηρημένο σώμα, εξαιρουμένων των ποδιών της, που είναι αρκετά χοντρά...), απέδωσε το ρόλο της δίνοντας μια πραγματικά μεγάλη ερμηνεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου